முதன்மை உள்ளடக்கத்திற்குச் செல்

இடுகைகள்

2016 இலிருந்து இடுகைகளைக் காட்டுகிறது

2016 ஆம் ஆண்டு நான்....

 2016 ஆம்  ஆண்டு இலக்கியத்துறையில் நான்.. இவ்வாண்டின் தொடக்கத்தில் ‘ லெக்கிங்ஸ்’ என்கிற சிறுகதை வண்ணக்கதிரில் பிரசுரமானது. கடைசியாக  ‘ ம்...’ கதைசொல்லி மாத இதழில். இவ்வாண்டில் பிரசுரமான மொத்தச் சிறுகதைகள்   - 19 கட்டுரைகள்   -      5 நூல் வெளியீடு - 1 ஒரு நாடோடிக் கலைஞன் மீதான விசாரணை ( சிறுகதைத் தொகுப்பு) - இருவாட்சி பதிப்பகம். பரிசுகள்  பெற்ற விபரம் 1. ஆஸ்திரேலியா- அக்னிக்குஞ்சு இணைய இதழ் நடத்திய சிறுகதைப்போட்டியில் ஆறுதல் பரிசு 2. வெண்மணி அறக்கட்டளை நடத்திய சிறுகதைப்போட்டியில் முதல் பரிசு ( பரிசு இதுநாள் வரைக்கும் வழங்கப்படவில்லை) 3. அமரர் கல்கி நினைவுச் சிறுகதைப்போட்டியில் ஆறுதல் பரிசு 4. டி.வி.ஆர் நினைவுச் சிறுகதைப்போட்டியில் ஆறுதல் பரிசு 5. காரைக்குடி உலகத் தமிழ் எழுத்தாளர் சங்கம் நடத்திய     சிறுகதைப்போட்டியில் இரண்டாம் பரிசு 6. வானதி சிறுகதைப்போட்டியில் முதல் பரிசு 7. லண்டன் புதினம் சிறுகதைப்போட்டியில் இரண்டாம் பரிசு திற - சிறுகதைத் தொகுப்பிற்காக... 8. கம்பம் பாரதி இலக்கியப் பேரவையின...

போடோ மொழி சிறுகதை

போடோ-கக்சாரிசு என்று அழைக்கப்படும் போடோ மொழி அசாமில் பிரம்புத்திரா பள்ளத்தாக்கு பகுதிகளில் பேசக்கூடிய பழங்குடியின மொழி. அரிதான மக்களால் பேசப்பட்டு வந்த இம்மொழி பேசும் மக்களால் மொழியின் அவசியத்தை உணர்ந்து எழுத்து மொழியாகவும் , தொடக்கக்கல்வி மொழியாகவும் கடைப்பிடித்து பத்து ஆண்டுகளாக உயர்க்கல்வி மொழியாகவும் விளங்கிறது. இம்மொழியின் முதல்  இலக்கிய  இதழ் 1955 ஆம் ஆண்டு சதீசு சந்திர பசுமதாரி என்பவரால் கொண்டுவந்த போடோ என்கிற இதழ்தான். இம்மொழியின் முதல் சிறுகதை 1930 ஆம் ஆண்டு இசான் முசாகாரி என்பவரால் எழுதப்பட்டிருக்கிறது. அக்கதை ' அபரி   '. இக்கதை அதே ஆண்டு காதார்கிலா என்கிற இதழில் பிரசுரமாகியிருக்கிறது.        அபரி பதினெட்டு வயதுடைய பெண்.அவளுக்கு வரன் தேடுகிறான் சகோதரன் உலி. அபரிக்கு மாப்பிள்ளை பிடிக்கவில்லை.  மாப்பிள்ளை முதுகில் கூன் விழுந்து போய் பார்க்க கிழவன் மாதிரி தெரிகிறான். மாப்பிள்ளை பிடிக்கவில்லை  என்கிற தகவலை அவள் சகோதரனிடம் சொல்கிறாள். உலி , ' நீ ஊனம் என்பதால் உனக்கு இப்படியாகப்பட்ட மாப்பிள்ளைதான் கிடைப்பான் ' என்கிறான். அவனை மணக...

பேயோன் பக்கம்

வாழ்க்கையின் அர்த்தம் என்றொரு நூல் மின் பக்கத்தில் வாசிக்க கிடைத்தது. பேயோன் , ஆனந்த விகடன் மூலமாக  அறியப்பட்டிருக்கிறேன். பத்தி எழுத்தாளர். சோபாவில் ஒரு ஆசிரியர் என்றொரு அனுபவக் கட்டுரை. மாணவனாக இருந்த பொழுது சரியாக எழுத்தப்படாத நோட்டை ஆசிரியர் கிழித்து எறிகிறார். அதே ஆசிரியரை பல்லாண்டு கழித்து  ஒரு வங்கியில்  சந்திக்கிறார். தான் உங்கள் மாணவன் என அறிமுகம் செய்துகொண்டு அவன் எழுதிய நூலினை அவரிடம் கொடுக்கிறான். ஆசிரியர்  அதை அப்பொழுதே பிரித்து வாசிக்கிறார். என்ன நீ எழுதியிருக்கிறாய்....என அந்நூலை ஆசிரியர் கிழித்து எறிகிறார். இப்படியாக முரண்பட்ட நகைப்பான கதைகளின் கட்டுரைத் தொகுப்பு.
My old bones creak along this same route ten, twenty times a day. It starts with me flickin' up too fast from the fancy electric recliner the kids all chipped in and got me, and it ends in the loo. Well, it usually does if I'm lucky, but I guess it's not my lucky day because halfway there I've gone arse up. Now I'm stuck, layin' here in the hallway flat as a tack, the weight of my body pressing on my damn bladder. Nothin' hurts, there's no pain at all but by god I can't find the strength to get up. To think I used to wrestle rams and now I'm here, 'bout to piss myself on this shitty wool carpet. With my face shoved into the stuff I can still smell the sheep on it, the sweat and skin of the animal. I move my head back, really arch my neck till it burns, and then I see her, my Margie. The photo's all brown with age, but she's still shinin', perched on a motorbike. She's lookin' down on me, one of her oversized pregnant dres...

விமர்சனத்தின் மீது விமர்சனம்

தங்கள் வாழ்த்துக்கு மிக்க நன்றி. அருமையான  அலசல். எனது கதைகள் சாதாரணமாக பெண்களுக்குத்தான் பிடித்தமானவை. ஆண்களை நான் மட்டம் தட்டுவதாக எண்ணிக் குமுறுவர். நீங்களாவது புரிந்துகொண்டது நிறைவாக இருக்கிறது. `ஒரு எழுத்தாளர்..' கதை வெளியானதும், ஒரு வாசகி இரவெல்லாம் தூம்மம் வராமல் தவித்ததாகச் சொல்லி, என்னை அதிகாலையிலேயே தொலைபேசிமூலம் எழுப்பி, `பெண்கள் உரிமையைப்பற்றி எழுதும் நீங்கள்கூட இப்படி எழுதலாமா?' என்று மிகவும் வருந்தினாள். `நாமும் இப்படி இருக்கக்கூடாது என்று எடுத்துக்கொள்ளுங்களேன்!' என்றேன்.  ஆனால் உங்களுக்குப புரிந்திருக்கிறது.. நிர்மலா ராகவன்

எஸ்.செந்தில்குமார்

புத்தகத்தின் பெயர் சிக்கிமுக்கி சிறுகதைகள். Chikkymukky.com மின்னிதழில் வெளிவந்த கதைகளின் தொகுப்பு என்பதால்  அதற்கு  அப்படியொரு பெயர். புதுமைப்பித்தன் பதிப்பகம். தாராகணேசன் தொகுப்பு.இத்தொகுப்பில் பிரபஞசன்,  வண்ணதாசன், நாஞ்சில் நாடன், சமயவேல் , லக்ஷ்மி சரவணக்குமார், என பலர் எழுதிய கதைகளின் தொகுப்பு இந்நூல். எஸ்.செந்தில்குமாரின் கதை  ஒன்றும் அதில் இடம்பெற்றிருக்கிறது.அக்கதை அதிகாலைத் தற்கொலையின் கதை. இக்கதைப்பற்றி சொல்லியாக வேண்டும்.  சரஸ்வதி, தியாகராஜன் இருவரும் தற்கொலை செய்துகொள்கிறார்கள். சரஸ்வதியின் கொழுந்தன் தியாகராஜன். கணவன் இருக்கையில் கணவனின் தம்பியை சேர்த்துகொள்கிறாள் சரஸ்வதி. இதனால் கணவன் தற்கொலை செய்துகொள்கிறார். தந்தை இறக்க காரணமான அம்மாவையும், சித்தப்பாவையும் மகள்கள் அடித்து விரட்டுகிறார்கள். காலத்தின் பிற்பகுதியில் அவளது மருமகன்களில் ஒருவர் படி தாண்டி மாமியாரிடம் ' நீ புருஷன் இருக்கையில் இன்றொருத்தனை சேர்த்துகொண்டதைப் போல நீ பெத்தவள் நான்  இருக்கையில் வேறொருத்தனிடம் படுத்திருக்கிறாள்...என்ன வளர்ப்போ...ஆ...த்தூ.. ' எனத்துப்பிச் செல்கிறான். இந்...

விருதுகள் அறிவிப்பு

தமுஎகச கலை இலக்கிய விருது கட்டுரை,நாவல்,சிறுகதை, கவிதை, விமர்சனம்,மொழிபெயர்ப்பு,குழந்தை இலக்கிய நூல்கள் வரவேற்கப்படுகின்றன. 2016 ஆம் ஆண்டில் வெளியான நூல்கள் மட்டும்... கடைசி தேதி - மார்ச் 31 -2017 இரண்டு பிரதிகள் மட்டும்... முகவரி பொதுச்செயலாளர் தமுஎகச 57/1,மேலப்பெருமாள் மேஸ்திரி வீதி (தமிழ்நாடு அரசு ஊழியர் சங்க  அலுவலகம் ) மதுரை 625001 ( நன்றி - தீக்கதிர் 26 டிசம்பர்
மலேசியா பெண் எழுத்தாளர் நிர்மலா ராகவனின் சிறுகதைத்தொகுப்பு' நான் பெண்தான் ' வாசித்தேன். அத்தனையும் பெண் வலி சார்ந்தக் கதைகள். ஒரு எழுத்தாளர் மனைவியாகிறாள் என்று ஒரு சிறுகதை. ஒரு பெண்  எழுத்தாளராக பிரபலமடைகிற பொழுது  ஆண் ஆதிக்க சமூகத்தில் அவளுடைய கணவன் எத்தகைய மனநிலைக்கு உள்ளாவான் என்பதை அக்கதை மிகச் சிறப்பாக கண் முன் காட்டுகிறது. கதையின் முடிவு கண்களில் கண்ணீர் துளிர்க்க வைக்கிறது.       நான் பெண்தான்  என்ற சிறுகதை சிங்கப்பூரில்  பல முறை தற்கொலை முயற்சிக்கு உள்ளான ஒரு திருநங்கை மாற்று அறுவைச்சிகிச்சை செய்துகொண்ட நபரைப்பற்றியக் கதை. வாரிசு என்ற கதை மாதருபாகன் நாவல் கதையின் மையோட்டத்தை நினைவுப்படுத்துகிறது. மொத்தத்தில் இத்தொகுப்பு பெண் பால் பிரச்சினைகளை  வலியின் அதிர்வை ஆண்களும்  உணரும் வகையில் படைக்கப்பட்டிருக்கிறது. கடல் கடந்து  அவரது கரங்களைக் குலுக்கத் தோன்றிருக்கிறது. எழுத்தாளர் நிர்மலா ராகவன் அவர்களுக்கு எனது வாழ்த்துக்கள்.

நவம்பர் புதுப்புனல் இதழில் பிரசுரமான சிறுகதை நிஷாந்தி என்கிற பணிப்பெண்

வாடிக்கையாளர்களின் கவனத்திற்கு...       நிஷா என்கிற நிஷாந்தி புது வரவு பணிப்பெண். இருபத்து இரண்டு வயது மதிக்கத்தக்கவள். கேரளா பெண்களுக்குரிய நிறமும், சாயலும் கொண்டவள். மெல்லிய தேகம். உயரம் ஆறடி ஏழு அங்குலம். எடை நாற்பது கிலோ.       சீருடை ஒன்றே அணிவாள். மேலாடை நீலமும் வெண்மையும் கலந்த பனியன். கழுத்திடத்தில் அவளுடையப் பெயரும் அதற்குச் சற்று கீழாக பெரிய எழுத்தில் கம்பெனியின் பெயரும் அச்சிடப்பட்டிருக்கும். கீழாடை தொடைகளை இறுகப்பிடிக்கும் லெக்கிங்ஸ். காலில் ஷு, சாக்ஸ். கைகளில் கையுறை. காதுகளில் ஒரு மெல்லிய தோடு. கழுத்தில் பாசி. மூக்குத்தி அணிந்திருக்கமாட்டாள். அதை அணிய வேண்டுமென வாடிக்கையாளர்கள் கட்டாயப்படுத்தக்கூடாது.       தாய்மொழி தமிழ். திருநெல்வேலி பாஷை. ஆங்கிலம், இந்தி, மலையாளம், உருது, தெலுங்கு மொழிகளைச் சரளமாகப் பேசக்கூடியவள். இது தவிர மராட்டி, குஜராத்தி மொழிகளைப் புரிந்து அதற்குத் தகுந்தவாறு பணிவிடைச் செய்பவள்.       அவளை பணிப்பெண்ணாக அழைத்துச்செல்ல விரும்புபவர்கள் முன்தொகை...

குறுநாவல் போட்டி அறிவிப்பு

வசுமதி ராமசாமி நூற்றாண்டு விழா குறுநாவல் போட்டி 5000 வார்த்தைகள் கடைசி தேதி  - 31.01.2017 முகவரி அமுதசுரபி  R5- A/2இமயம் காலனி  இரண்டாவது தெரு அண்ணா நகர் மேற்கு விரிவு சென்னை -600101 amudhasurabi@gmail.com
ராபெர்த் ரஷ்தேஸ்த்வென்ஸ்கியின் கவிதை இது.                 விசாரணை ‘நான் உன்னை காதலிக்க வேண்டுமா?’ ‘ஆமாம்’ ‘நான் கறை படிந்தவள்’ ‘பரவாயில்லை’ ‘உன்னிடம் நான் சிலவற்றை சொல்ல விரும்புகிறேன்’ ‘ நல்லது! சொல்லலாம்’ ‘நான் உன் காதலியானால்...’ ‘ மிகவும் நல்லது’ ‘நீ எனக்குத் தேவைப்படுகையில்...’ ‘கடைக்கண் காட்டினால் போதும்...’ ‘உன்னை நான் ஏமாற்றிவிட்டால்...’ ‘ பொருட்படுத்தமாட்டேன்’ ‘ஆபத்து ஏற்பட்டால்....’ ‘தலை கொடுக்கவும் தயார்’ ‘பாடச் சொன்னால்...’ ‘ பாடுவேன்’ ‘ஒரு நண்பனை இழக்கச் சொன்னால்...’ ‘பாதகமில்லை’ ‘யாரையாவது கொல்லச் சொன்னால்...’ ‘ கொன்றுவிடுவேன்...’ ‘உன்னைச் சாகச்சொன்னால்....’ ‘ செத்துவிடுவேன்...’ ‘நம் கப்பல் நாசமாகிவிட்டால்...’ ‘ நீ நீரில் மூழ்க விடமாட்டேன்...’ ‘வலி வேதனைக்கு அஞ்ச மாட்டாயா....?’ ‘அஞ்ச மாட்டேன்’ ‘தடையாக ஒரு சுவர் இருந்தால்...?’ ‘ அதைத் தகர்த்தெறிவேன்’ ‘ஒரு முடிச்சு இருந்தால்...’ ‘அதை வெட்டி விடுவேன்...’ ‘என்றென்றும் நீ என்னை நேசிப்பாயா...

....ம்

“ வணக்கங்கய்யா......... ”        “... ம்...ம் ” ‘ ம்....ம்....’ சுந்தரியின் செவிப்பறைக்குள் எண்ணுமையாக ஒலித்தது. ஒலிக்க மட்டுமா செய்தது...? சுயமரியாதையை ‘டர்.....’ரென ஒரு கிழி கிழிக்கவும் செய்தது. ‘எண்ணுமை’ சுந்தரி பள்ளியில் படித்தக்காலத்தில் பிடித்த இலக்கணமாக இருந்ததோ என்னவோ ஆனால் அவளுக்கு அது புரிந்த இலக்கணம். பகுபத உறுப்பிலக்கணம், வியங்கோள் வினைமுற்று, ஈறுகெட்ட எதிர்மறை பெயரெச்சம், வினையெச்சம்,...இலக்கணங்களெல்லாம் பத்தாம் வகுப்பு தமிழ் இரண்டாம் தாள் பொதுத்தேர்வு எழுதிய அடுத்த வினாடியே மறந்துப்போக  எஞ்சி நிற்பது இந்த ‘எண்ணுமை’  மட்டும்தான்! வயலு‘ம்’ வாழ்வு‘ம்’ , அல்லு‘ம்’ பகலு‘ம்’ , வெற்றியு‘ம்’ தோல்வியு‘ம்‘.....இப்படியாக  இரண்டு முறை ‘ம்’ வந்தால் அதற்கு எண்ணுமை என்று பெயர். “ என்னங்கடி.... நா நடத்துறது புரியுதா...?” கேட்டிருந்தார் தமிழாசிரியர் விஜயலெட்சுமி.  “ புரிகிறது அம்மா” “ என்னங்கடி புரியுது...?” “ இரண்டு முறை ‘ம்’ வந்தால் அது எண்ணுமை” - சுந்தரி  சொன்னதும் ஆசிரியர் அவளது கையைப்பிடித்து குலுக்கு குலுக்கென க...